اختراع دستگاه چاپ توسط گوتنبرگ در سال ۱۴۴۰ میلادی، یکی از مهمترین اختراعات تاریخ محسوب میشود. دستگاه چاپ، درهای تولید و چاپ گسترده را گشود و امکان توزیع گسترده متریالها و اطلاعات نوشتاری را فراهم کرد که برای اولین بار، در حجم بسیار بالای نسخ چاپی تولید میشد.
چاپ دیجیتال در برابر چاپ فلکسو: برای چاپ لیبل کدام یک را انتخاب میکنید؟
از دیدگاه فنی، از زمانی که گوتنبرگ این دستگاه را اختراع کرد، راه بسیار طولانی را پیمودهایم. با این حال، دستگاه چاپ، اهمیت خود را در جامعه امروز از دست نداده است، به خصوص هنگامی که صحبت از تبلیغات یک محصول میشود. برندها برای اطلاعرسانی، جذب و تعامل با مشتریان از طریق بستهبندی، وابسته به چاپ مدرن هستند. لیبل محصولات به عنوان یک مولفهی اساسی در بستهبندی به تفاوت یک برند با برند دیگر کمک میکنند. زمانی که برچسبها به صورت موثر تولید شوند، میتوانند یک تجربهی واقعی را ارائه کرده و بر روی مشتریان و خرید آنها تاثیر بگذارند.
دو روش تولید چاپ متداول برای چاپ لیبل سفارشی، روش فلکسوگرافی (چاپ فلکسو) و چاپ دیجیتال میباشد. در حالیکه هر دو روش مزایا و معایبی دارند، اما برندها باید در هنگام انتخاب روش چاپ مناسب برای پروژهی خود، چند عامل کلیدی را در نظر بگیرند.
فلکسوگرافی چگونه کار میکند؟
چاپ فلکسو سابقهی طولانی مدتی در بستهبندی دارد و اولین دستگاه چاپ فلکسو به سال ۱۸۹۰ برمیگردد. در حالیکه چاپ فلکسو شاهد کمترین موفقیت تجاری در دهههای بعد از آن بوده است، اما این فرآیند چاپ در اواخر قرن بیستم و با پیشرفتهای فنی در جوهرها، رنگها و تولید پلیتها توسعه یافت.
چاپ فلکسو بسیار شبیه به یک مهر بزرگ عمل میکند. پیش از شروع تولید برچسب، پلیتهای چاپی سفارشی باید تولید شوند. این پلیتها به صورت قالب لاستیکی برجسته یا فتوپلمیر هستند که در بردارندهی طرح مورد نظر میباشند. پس از تنظیم و مونتاژ آنها بر روی دستگاه، جوهر بر سطوح برجستهی پلیت آغشته میشود که سپس بر روی غلطک یا سلیندر، با سرعت بالا میچرخد و تصویر را بر روی لایهی برچسب منتقل میکند. هر رنگ موردنیاز برای طرح مورد نظر، نیاز به یک پلیت جداگانه دارد که باید خریداری شده و هزینهی آن با پروژهی بستهبندی محاسبه شود. پروژههای چند رنگ نیاز به خرید و نصب چندین پلیت چاپی دارند و هر دستگاه فلکسو، از حداکثر میزان پلیت استفاده میکند.
مزیت چاپ فلکسو، تعداد بالای چاپ آن میباشد که تنها پس از تکمیل راهاندازی اولیهی دستگاه، این کار صورت می گیرد. تولید پرسرعت در چاپ فلکسو، معمولا باعث میشود که این روش در مقایسه با دیگر روشهای چاپ، برای سفارشات برچسب مقرون به صرفه باشد. علاوه بر این، چاپ فلکسو میتواند از جوهرهای متعدد و مختلف بر روی لایههای متنوع مانند فلز و سطوح حساس به گرما استفاده کند. برای برندهایی که نیاز به دقت رنگ دارند (مانند کوکاکولا)، فلکسو از سیستم رنگ استاندارد پنتون برای دقت رنگ حداکثری و دقیق استفاده میکند.
از آنجایی که فرآیند فلکسو نیازمند تولید پلیتهای چاپ سفارشی، ابزارها و زمان راهاندازی و تنظیم میباشد، ممکن است روش مقرون به صرفهای برای حجم پایین کار یا چاپهای کوتاهمدت نباشد.
اطلاعات علمی در مورد چاپ دیجیتال لیبل
اولین دستگاه چاپ دیجیتال، در سال ۱۹۹۳ توسط شرکتی به نام Indigo که اکنون متعلق به شرکت بزرگ HP میباشد، تولید شد. چاپ دیجیتال، به عنوان چیزی که جدیدا معرفی شدهبود، به سرعت به عنوان یک روش چاپی در صنعت بستهبندی پیشرفت کرد و خود را نشان داد. در واقع، چاپ دیجیتال تقریبا ۱۸ درصد از تمامی کارهای چاپی را شامل میشود.
تولید لیبل از طریق چاپ دیجیتال و دستگاه HP Indigo، بسیار شبیه به چاپ فلکسوگرافی می باشد اما در این روش چاپی، هیچ نیازی به پلیتهای چاپ نمیباشد. به جای استفاده از جوهر در پلیت، جوهرهای مخصوصی به صورت الکتریکی استفاده شده و در یک پوشش قرار میگیرند. زمانی که پوشش در تماس با لایهی چاپی یا لیبل قرار میگیرد، این جوهر معکوس میشود و تصویر به برچسب یا سطح مورد نظر منتقل میشود. در نتیجه، چاپ دیجیتال، تقاضای بازار را به سرعت انجام میدهد و زمان گردش کار سریعتری برای تولید لیبل دارد. برندهایی که اغلب فعالیتهای تبلیغاتی کوتاه مدت یا فصلی را انجام می دهند، اغلب چاپ دیجیتال را نسبت به چاپ فلکسو برای تولید برچسب ترجیح میدهند.
پیشرفتها در چاپ دیجیتال به پیشبرد تکنولوژی برای ارائهی بالاترین کیفیت چاپ با سرعتی مطابق با روشهای چاپی قدیمی مانند چاپ فلکسو ادامه میدهد. نبود حجم سفارش حداکثری یا حداقلی (که بستگی به عرضهکنندهی شما دارد) یکی دیگر از مزایای آن میباشد. همنین قابلیت چاپ متغیر، چاپ رنگی کامل CMYK، و مقرون بهصرفه بودن به دلیل عدم وجود پلیت چاپ و کاهش زمان راهاندازی، از مزایای آن می باشد.
به علاوه، عرضهکنندگان یا تامین کنندگان انواع جوهرها و لایههای خاص موجود برای چاپ دیجیتال را افزایش میدهند. شرکت HP به تازگی مجموعه ای جوهرهای فلورسنت را برای خط چاپ Indigo عرضه کردهاست و همچنین در سال ۲۰۱۸، عرضهی ElectroInk Silver را اعلام کرد. بسیاری از تامین کنندگان ذخایر و موجودی برچسب، خط تولید محصولات خاص دیجیتالی را آغاز کردهاند و به افزودن لایههای جدید و منحصر به فرد برای برچسب ها ادامه میدهند. از جمله این لایه ها میتوان به لایههای مخمل، چوپی و بسیاری از چیزهای دیگر اشاره کرد.
کدام روش چاپ برای تولید و چاپ لیبلها بهتر است؟
پاسخ این سوال به این نکته بستگی دارد که آیا پروژهی تولید برچسب شما از مزایای چاپ دیجیتال، حجم سفارش و بودجهی شما بهره میبرد یا خیر.
قیمت هر لیبل که با چاپ دیجیتال تولید میشود در برابر لیبل فلکسو، میتواند بسته به حجم سفارش متفاوت باشد. با چاپ دیجیتال، قیمت هر لیبل در طول انجام پروژه یکسان خواهد ماند. اما با چاپ فلکسو، تمامی هزینهها قبل از زمان راهاندازی دستگاه و ساخت پلیت چاپ صرف میشود، بنابراین هرچه سفارش برچسب بیشتر باشد، هزینهی هر برچسب کمتر خواهد شد چرا که هزینهها در حجم بالای سفارش تقسیم و توزیع میشود. بنابراین، برای تعداد سفارشات بالا (هزار سفارش و بالاتر)، چاپ فلکسو احتمالا مقرون به صرفهتر خواهد بود.
همچنین، برندها باید تقاضای مصرف کنندگان امروزی از بستهبندیها را مدنظر قرار دهد. در دنیایی که همه چیز به طور فزایندهای شخصی و سفارشیسازی شده است، چاپ دیجیتال، برندها را به سفارشی کردن محصولات خود برای هر شخص سوق میدهد که یک راحتی نسبی در مقایسه با روش چاپ فلکسو و قدیمی ایجاد میکند.
اگر در حال انجام یک سفارش بزرگ چاپ برچسب هستید که در سرتاسر کشور توزیع میشود، بنابراین چاپ فلکسو یک انتخاب مناسب و عملی میباشد. اگر یک محصول موقتی و فصلی را تولید میکنید، یا یک طرح شخصی یا متغیر را چاپ میکنید یا اگر تعداد سفارش شما مشخص است، چاپ دیجیتال انتخاب بهتری برای پروژه ی شما میباشد.
در نهایت، یک برند باید به طور جامع نیازهای بستهبندی را درک کرده و الزامات آن را برای تصمیمگیری آگاهانه برآورده کند.
نتیجهگیری
برای بسیاری از مشتریان، یک لیبل محصول میتواند قیمت را بشکند. لیبلها نه تنها اطلاعات محصول و دستورالعملهای استفاده را ارائه میدهند، بلکه برند شما را عرضه میکنند. به همین دلیل، شراکت با یک تامین کنندهی لیبل اهمیت دارد که بتواند لیبلهای با کیفیت و موثری را برای نیازهای بستهبندی شما تولید کند.